Przydrożne dzikie kwiaty południowej Irlandii

W lipcu wybrałem się na wycieczkę po południowej Irlandii (link do zdjęcia). Dla mnie jednak każda wycieczka jest wycieczką roślinną. Oto niektóre z roślin, które widziałem wzdłuż ścieżek i dróg:

Przydrożne płoty w Shannon były porośnięte tą winoroślą

Rozpoznałem go jako powój, grupę roślin pochodzących z Eurazji. Mój egzemplarz Wildflowers of Ireland wymienia cztery gatunki powoju, trzy Calystegia i jeden Convolvulus (rodzina powojowatych, Convolvulaceae). Wydaje się, że jest to powój wielki, Calystegia sylvatica, największy z tej grupy, pochodzący z południowej Europy, a nie z Irlandii. Został wprowadzony do Irlandii, ponieważ jest tak ładny, gdzie uciekł.

Fuksje rosną na poboczach dróg. Naprawdę! Jest to fuksja pospolita(Fuchsia magellinica, rodzina wiesiołkowatych, Onagraceae), najczęściej uprawiana fuksja spośród około 117 gatunków. Została sprowadzona z wybrzeża Ameryki Południowej i uciekła. Jest to krzew, który z łatwością osiąga sześć stóp wysokości, rosnąc wzdłuż dróg. Bardzo przystojna!

Niektóre rośliny przydrożne w Irlandii są również roślinami przydrożnymi w Ameryce Północnej. Na przykład koniczyna. Jednak koniczyna biała, Trifolium repens,(rodzina grochowatych, Fabaceae) jest rodzimą byliną w Irlandii i istnieją co najmniej dwa bardzo podobne gatunki, koniczyna zachodnia Trifolium occidentale i koniczyna truskawkowa, Trifolium fragiferum. Nazywam moje zdjęcie koniczyną białą na podstawie miejsca występowania roślin oraz faktu, że koniczyna biała jest powszechna, a pozostałe dwie nie. Wprowadzona do Ameryki Północnej koniczyna biała występuje we wszystkich kontynentalnych Stanach Zjednoczonych i większości Kanady.

Babka wąskolistna, Plantago lanceolata (rodzina babkowatych, Plantaginaceae) to kolejna z rodzimych irlandzkich bylin, która jest bardzo skutecznym najeźdźcą na całym świecie. Mapa dystrybucji USDA w Ameryce Północnej pokazuje jego obecność wszędzie. W Irlandii jej nazwa zwyczajowa to babka żebrowana.

Oto stokrotka, zwana w USA stokrotką trawnikową, Bellis perennis (rodzina słonecznikowatych, Asteraceae), rodzima irlandzka bylina.

i roślina, którą nazwałem stokrotką, ale która nie jest „stokrotką” z Wysp Brytyjskich, stokrotka pospolita, Leucanthemum vulgare (rodzina słoneczników, Asteraceae). Za nim znajdowało się coś, co wziąłem za bluszcz pospolity, Hedera helix, ale Wildflowers of Ireland podaje nazwę jako bluszcz atlantycki, Hedera hibernica (rodzina bluszczowatych, Araliaceae), blisko spokrewniony gatunek. Był bardzo obfity, zarówno jako roślina okrywowa, jak i pnąca się po kamiennych ścianach.

</table>

Bardzo zainteresował mnie ten, meadowsweet, Filipendula ulmaria (rodzina różowatych, Rosaceae). Naturalizował się we wschodniej i północnej Ameryce Północnej, ale nie pamiętam, żebym go widział. W bazie danych roślin USDA nazwa zwyczajowa jest podana jako królowa łąki. Jest to rodzima irlandzka bylina, ładna roślina o niezapomnianym słodkim zapachu. Ireland’s Wild Plants donosi, że w Galway, jeśli ktoś marniał pod wpływem wróżek, umieszczenie meadowsweet pod łóżkiem wyleczyło go do rana.

Jest to niewielki przetacznik, prawdopodobnie pospolity przetacznik polny Veronica persica (rodzina babkowatych, Plantaginaceae). Badałem introdukowanego przetacznika w Kalifornii w ramach moich badań doktoranckich i uprawiałem inne gatunki w moim ogrodzie w Kolorado. Dobrze było zobaczyć go „na wolności”.

Fajnie było też zobaczyć oset w jego rodzimym zasięgu, prawdopodobnie ostropest plamisty Carduus vulgare (rodzina słonecznikowatych, Asteraceae). W Stanach Zjednoczonych jest on zwykle nazywany ostropestem plamistym. Osty są bardzo ładne, ale widzimy zbyt wiele z nich rosnących jako chwasty, więc trudno jest docenić ich piękno.

Następny jest kolejny oset, który wymknął się spod kontroli w Ameryce Północnej, Cirsium arvense, zwany ostem pełzającym w Irlandii i ostem kanadyjskim w Ameryce Północnej. Wbrew nazwie oset ten NIE pochodzi z Kanady. W Irlandii jest to rodzimy wieloletni dziki kwiat, mimo że oni również czasami uważają go za irytująco agresywny. (Rodzina słonecznikowatych, Asteraceae)

To stanowisko lucernyczarnej, Medicago lupulina (rodzina grochowatych, Fabaceae) wygląda tak samo, jak te rosnące na moim podwórku, choć traktuję je jako chwast i nie pozwalam mu na taki luksus. Amerykanie zrezygnowali z literki k i piszą „black medic”. Jest to rodzima irlandzka roślina jednoroczna. Irlandia ma inne drobnolistne „koniczyny” o żółtych kwiatach oraz cztery białe i różowe, więc podczas gdy niektórzy ludzie wskazują na czarny medyk jako „koniczynę”, inni ludzie wybierają inne koniczyny, więc botaniczna tożsamość „koniczyny” pozostaje tajemnicą.

Ta ładna roślina to wierzbownica wielkokwiatowa(Epilobium hirsutum, rodzina wiesiołkowatych, Onagraceae), blisko spokrewniona z chwastami ognistymi(Epilobium i Chamerion) z północnych i górskich lasów Ameryki Północnej.

Oto ściana porośnięta inną irlandzką byliną, jeżyną popielicą, Rubus caesius (rodzina różowatych, Rosaceae). Owoce wyglądają jak jeżyny, które w jakiś sposób mają zbyt mało okrągłych, soczystych nasion pokrytych owocami. Są bardzo smaczne, choć byłem zbyt wcześnie, by zebrać dzikie owoce.

Prunella vulgaris (rodzina miętowatych, Lamiaceae), mało znacząca roślina lecznicza, która została szeroko rozpowszechniona i widziałem ją rosnącą dziko we wschodnich Stanach Zjednoczonych.

<bKolory irlandzkich chwastów przydrożnych wydawały mi się dziwne: dużo bieli i fioletu. Przydrożne kwiaty w Kolorado są żółte.

Z mojego postu wynika, że Stany Zjednoczone dzielą swoje przydrożne rośliny z Irlandią. Częściowo jest to efekt mojej fotografii. Piszę o dobrze zidentyfikowanych roślinach. Widziałem wiele baldachów wzdłuż dróg, których nie mogłem łatwo zidentyfikować, ponieważ w Irlandii występuje co najmniej 20 gatunków o białych kwiatach, od dzikiej marchwi po krowią pietruszkę i cykutę. Zauważyłem też urocze dzikie pelargonie, ale w Irlandii występuje 13 gatunków (z rodzajów Geranium i Erodium). Ragwort(Senecio) był oczywisty, dopóki nie odkryłem co najmniej 7 kompozytów podobnych do ragwort, zwanych ragwort lub groundsel (w rodzajach Jacobea i Senecio). Istnieją wspólne gatunki, ale nie było to dokładne porównanie.

Irlandia ma około 1100 rodzimych dzikich kwiatów, plus egzotyczne, ale to całkiem łatwa do opanowania lista, aby dowiedzieć się, na jaką roślinę patrzę. Identyfikacja poszła lepiej niż się spodziewałem. Wciąż jednak wiele z nich mi umknęło, zwłaszcza tych mniej mi znanych.

Drugim powodem, dla którego amerykańskie i irlandzkie rośliny przydrożne są tak podobne, jest to, że osadnicy z Europy przywieźli ze sobą rośliny. Ponad sześć milionów ludzi z Irlandii wyemigrowało do Stanów Zjednoczonych od początku XIX wieku. Powyżej opisałem 11 rodzimych irlandzkich roślin, które są obecnie szeroko rozpowszechnione w Stanach Zjednoczonych. Aby z powodzeniem je wprowadzić, tylko 1 osoba na 500 000 musiała przywieźć roślinę i dbać o nią, dopóki dobrze nie rosła. Oczywiście zrobiło to znacznie więcej osób. Większość roślin ma wartość leczniczą lub spożywczą, a imigranci z innych części Wysp Brytyjskich lub kontynentu europejskiego mogli przywieźć te gatunki. Wspólne przydrożne kwiaty świadczą o naszej kolonialnej historii.

Dla turysty Irlandia stała się bardziej przyjazna; tak wiele roślin było znajomych. A w deszczowym irlandzkim klimacie rosły duże i obficie kwitły. Botanizacja była świetną zabawą!
Komentarze i poprawki mile widziane.
Odniesienia

Devlin, Z. 2021.The Wildflowers of Ireland. Wydanie 2md. Gill Books. Dublin, Irlandia.

Mac Coitir, N. 2023. Ireland’s Wild Plants. The Collins Press, Wilton, Cork, Irlandia.

Kathy Keeler