Opowieści z malutkiego drzewa – Wonderground

’Tak szeleści drzewo wieczorem, kiedy stoimy niespokojnie przed naszymi własnymi dziecinnymi myślami: Drzewa mają długie myśli, długo oddychające i spokojne, tak jak mają dłuższe życie niż nasze. Są mądrzejsze od nas, dopóki ich nie słuchamy. Ale kiedy nauczymy się słuchać drzew, wtedy zwięzłość, szybkość i dziecinny pośpiech naszych myśli osiągną nieporównywalną radość. Kto nauczył się słuchać drzew, nie chce już być drzewem. Nie chce być niczym poza tym, czym jest. To jest dom. To jest szczęście”.

– Hermann Hesse, z książki Wędrówki: Notatki i szkice

Około trzydziestu procent z 58 497 gatunków drzew na świecie jest zagrożonych wyginięciem, jak wynika z raportu State of the World’s Trees z 2021 roku. Utrata siedlisk, a w szczególności wycinka pod uprawy, jest największym zagrożeniem dla gatunków drzew. Według raportu, w ciągu ostatnich 300 lat „globalna powierzchnia lasów zmniejszyła się o około czterdzieści procent, a dwadzieścia dziewięć krajów straciło ponad dziewięćdziesiąt procent swojej pokrywy leśnej”.

Future Library, projekt artystki Katie Paterson, to las w Norwegii składający się z 1000 drzew zasadzonych w 2014 roku. W 2114 roku drzewa zostaną ścięte i przekształcone w papier, aby stworzyć antologię książek. Stu pisarzy, jeden na rok, wniesie tekst, który będzie przechowywany w zaufaniu – nieprzeczytany i niepublikowany – do 2114 roku. Pisarze, którzy do tej pory przyczynili się do projektu to Margaret Atwood, David Mitchell, Elif Shafak, Karl Ove Knausgård i Ocean Vuong. 'Wyobrażam sobie słoje drzew jako rozdziały w książce’, powiedział Paterson. 'Nienapisane słowa, rok po roku, aktywowane, zmaterializowane. Doświadczenie zwiedzającego bycia w lesie, zmieniające się na przestrzeni dziesięcioleci, świadomość powolnego wzrostu drzew zawierających pomysły pisarzy jak niewidzialna energia.

Drzewa są fajne. Naprawdę fajne. Na każde dziesięć procent wzrostu pokrycia terenu drzewami, temperatura powierzchni ziemi zmniejsza się o 1,13 stopnia Celsjusza. Dlatego miasta na całym świecie intensywnie sadzą drzewa. Szanghaj, Ottawa, Nowy Jork i Los Angeles zobowiązały się do podjęcia inicjatywy posadzenia miliona drzew, a zarówno Sydney, jak i Melbourne mają plany zwiększenia pokrycia dachów do czterdziestu procent. Zwiększenie powierzchni zadrzewionej na obszarach miejskich jest jedną z najbardziej opłacalnych i skutecznych strategii łagodzenia efektu wyspy ciepła i dostosowania się do zmian klimatu. Co więcej, dziesięcioprocentowy wzrost zadrzewienia ulic może zwiększyć wartość nieruchomości średnio o 50 000 dolarów.

W 2020 roku pewna Brytyjka poślubiła drzewo, zmieniając swoje nazwisko na Alder. Zrobiła to w proteście przeciwko proponowanej obwodnicy przez jej lokalny park. Kobiety poślubiły również drzewa w meksykańskim stanie Oaxaca, aby podnieść świadomość na temat nielegalnego wyrębu i karczowania ziemi.

Język, którego używamy w odniesieniu do anatomii drzew, jest zarówno znajomy, jak i obcy. W centrum każdego drzewa znajduje się twardziel. Twardziel to martwe drewno, niezdolne już do przenoszenia pożywienia i wody. Tę pracę wykonuje biel – miąższ, który wysysa wodęminerały i składniki odżywcze od korzeni do czubków drzew. Każdego roku biel grubieje, rosnąc na zewnątrz. Każdego roku część bielu zamienia się w twardziel, dzięki czemu serce drzewa staje się mocniejsze i bardziej wytrzymałe w miarę wzrostu.