Mydlnica lekarska, Yucca glauca, repost

Kwitnące jukki mydlane, stojące jak świece na prerii, tworzą piękny widok.

Juka mydlana, Yucca glauca (rodzina szparagowatych, Asparagaceae) występuje od Kanady po Meksyk w środkowych Stanach Zjednoczonych, na obszarach, które przed zasiedleniem były łąkami.

Podobnie jak inne jukki, Y. glauca ma rozetę liści i może żyć wiele lat. Rośliny zaczynają jako małe rozety krótkich, cienkich liści, a wraz z wiekiem liście stają się liczniejsze i dłuższe.

Liście są twarde i włókniste, z ostrym czubkiem na końcu. Bydło zazwyczaj unika jedzenia liści. Biolodzy zazwyczaj unikają chodzenia w miejscach, gdzie liście mogą kłuć w nogi. Wieczorny mecz siatkówki w Cedar Point Biological Station zawierał zwrot „stucka by a yucca” dla graczy, którzy nieostrożnie biegli za zabłąkaną piłką w rośliny otaczające zaimprowizowane boisko do siatkówki.

Włókniste liście ze sztywnymi czubkami na końcach mogą być przydatne. Plemiona równinne i wcześni osadnicy ostrożnie odrywali końcówkę, zachowując długie włókno, dzięki czemu mieli natychmiastową igłę i nić. Włókno jest dość wytrzymałe i tworzy skuteczną małą nić.

Chociaż liście juki są mocne i dobrze się bronią, kwiaty Yucca glauca są całkowicie jadalne. Miękkie, przyjemne i atrakcyjne, po umyciu w celu usunięcia owadów, mogą być spożywane na surowo lub gotowane, gotowane lub smażone. Jelenie, łosie i widłorogi wiedzą o tym i często zrywają wszystkie kwiaty z łodygi.

Uderzenie w kwitnącą jukę zwykle skutkuje odlotem kilku małych białych ćmy. Yucca glauca jest podobna do innych juk, ponieważ jest zapylana przez ćmę, która składa jaja na rozwijających się nasionach. Jest ona zarówno zapylaczem, jak i zjadaczem nasion. Związek ten jest długotrwały, więc kwiaty i nasiona juk są zmodyfikowane, aby pomieścić tę ćmę. Jeśli nie przenosi ona pyłku między kwiatami, nie powstają żadne nasiona, ponieważ chociaż roślina wymaga pyłku z innej rośliny, aby rozwinąć nasiona, nie ma mechanizmu pozyskiwania tego pyłku, chyba że ćma juki specjalnie przenosi pyłek między roślinami. Nie ma żadnych nagród ani atrakcji dla innych owadów.

Nasiona rozwijają się w trzech zgrabnych kolumnach. Zazwyczaj larwa ćmy zjada swoją drogę w dół jednej kolumny, cały czas rosnąc. Samica ćmy może złożyć jaja na dwóch kolumnach nasion, ale nigdy na wszystkich trzech. Oczywiście mogą pojawić się problemy, jeśli dwie samice zaatakują ten sam kwiat, ale zazwyczaj zostawiają ślady zapachowe, aby ostrzec późniejszych przybyszów, by udali się w inne miejsce. Ponieważ ta relacja zależy od tego, czy roślina otrzymuje nasiona podczas karmienia ćmy, mechanizmy unikania zwykle działają, a każdy kwiat juki zarówno karmi jedną lub dwie larwy ćmy, jak i rozwija kolumnę nasion.

Nazwa mydlnica jest stosowana do Yucca glauca, ponieważ w korzeniach znajdują się saponiny, związki mydlane. Rdzenni Amerykanie i osadnicy wykorzystywali korzenie juki jako źródło mydła. Próbowałemgo używać. Nie wytwarza dużo piany, ale usuwa brud i tłuszcz. Wytwarzanie mydła z popiołu i ługu jest o wiele bardziej pracochłonne niż zbieranie korzeni juki.

Podobnie jak większość roślin prerii, jukki mydlane są głęboko zakorzenione. Preria jest terenem trawiastym ze stosunkowo krótkimi roślinami, częściowo dlatego, że jest zbyt sucha, aby większe rośliny mogły przetrwać. Jednym z mechanizmów przetrwania okresowych susz na preriach jest posiadanie głębokich lub rozległych korzeni, które poszukują wody w dużej objętości gleby. Wykopywanie roślin to ciężka praca, ale czasami dostrzegałem je na dnie erodujących brzegów i przecięć dróg. Po lewej stronie duża stara juka, pokazująca masywne korzenie, które wyrastają poniżej skromnej rośliny.

Ostatnie zastosowanie juki, którego nigdy nie wypróbowałem: ma to być gotowe miejsce na ognisko. Martwa roślina, powoli gnijąca, ma wiele małych włókien w środku, które podobno służą jako krzesiwo, a ostre czubki grupy liści można pocierać o twardą powierzchnię, aby wytworzyć iskry. Podejrzewam, że ten na zdjęciu jest nieco zbyt zielony, ale w prawym dolnym rogu znajduje się stos dość dobrze rozłożonych liści juki, nadających się do rozpalenia ognia.

W dzisiejszych czasach niewiele osób potrafi rozpalić ogień za pomocą szydła, a prerie są zbyt suche, by bezpiecznie rozpalać ogniska. Ale jeśli wyobrazisz sobie, że zgubiłeś się z pociągu wagonowego, powiedzmy w październiku 1850 roku, goniąc kurczaki preriowe bez zwracania uwagi na punkty orientacyjne, jukka jako źródło paliwa do rozpalenia ognia może być bardzo mile widziana. Gdy odgrywam tę scenę w mojej głowie, rozglądam się dookoła i myślę: „ale, nieustraszony pionierze, będziesz musiał również znaleźć coś innego do spalenia, w przeciwnym razie twój ogień nie przetrwa godziny”.

Prerie są trudne pod wieloma względami, nie tylko z powodu braku drewna na opał. Masz wióry z bizona?

Piękna, interesująca i użyteczna roślina – juka mydlana.

Komentarze i poprawki mile widziane.

Odniesienia:
Dunmire, W.W. i G. D. Tierney. 1997. Dzikie rośliny i rdzenni mieszkańcy Four Corners. Museum of New Mexico Press, Santa Fe.
Gilmore, M. R. 1919. Wykorzystanie roślin przez Indian z regionu rzeki Missouri. Online w Open Library http://archive.org/stream/usesofplantsbyin00gilm#page/n5/mode/2up
Harrington, H.D. 1967. Jadalne rośliny rodzime Gór Skalistych. University of New Mexico Press, Albuquerque.