Uwaga: Ten przepis został pierwotnie udostępniony na Gather Victoria na Patreon. Był to pierwotnie przepis na Imbolc, ale z powodów, które wkrótce staną się oczywiste – pomyślałam, że podzielę się nim tutaj z okazji Dnia Świętego Patryka!
Mówi się, że Święty Patryk wypędził wszystkie węże z Irlandii – co jest dziwne. Podczas gdy węże były rodzime w innych częściach Wielkiej Brytanii, nie było ich w Irlandii! Ludy celtyckie prawdopodobnie przyniosły mitologię otaczającą węże, kiedy przybyły do Wielkiej Brytanii z kontynentu europejskiego, gdzieś około 500 do 100 roku p.n.e. To sugeruje, że św. Patryk nie wypędzał rzeczywistych węży, ale kult pogańskich bóstw, które one reprezentowały. W Irlandii była to prawdopodobnie wielka celtycka bogini Brigit, która wiosną przybierała postać węża!
Stąd te serowe spirale lub węże z mniszka lekarskiego, wypełnione zieleniną z mniszka i manchego (ser owczy) – pokarmami związanymi z Brigid – świetne danie do podania podczas Imbolc! O tej porze roku hibernujące węże wychodzą ze swoich nor, a starożytni Celtowie z Europy kontynentalnej łączyli Brygidę z wężem, który wyłonił się z jej kopca pierwszego dnia wiosny. Historyk Miriam Dexter pisze, że w Irlandii „celtycka Brygida zwana też Brigantia i Bride była wężem, „królową kopca”, a Linda Foubisterwswojej książce Goddess in the Grass: Serpentine Mythology and the Great Goddess mówi nam, że w Szkocji św. Bride została nazwana „the Serpent Queen”. W Inverness, była związana z kurhanem w Glenelg, o którym mówiono, że ma powiązania z kultem węża, i z którego miała powstać 1 lutego, w dzień św.
Zarówno Dexter jak i Foubister sugerują, że wiele tradycji związanych ze św. Brygidą w Irlandii w rzeczywistości pochodzi ze Starej Europy. Foubister pisze „Brigit [stara irlandzka pisownia Brigid]jest boginią pre-celtycką, ponieważ korzeń słowa Brí jest rdzennie europejskim słowem oznaczającym kobiecą boskość.”
W neolitycznych europejskich pozostałościach archeologicznych i sztuce wczesnych ludów indoeuropejskich znajdujemy wiele artefaktów i wizerunków węży wraz z innymi symbolami wiosny, takimi jak kwiaty, młode zwierzęta i gniazdujące ptaki. Według Mariji Gimbutas, litewsko-amerykańskiej antropolog znanej z badań nad kulturami neolitu i epoki brązu Starej Europy, „przebudzenie węży oznaczało przebudzenie całej przyrody, początek życia w nowym roku.” Wąż zrzuca skórę, zrzucając stare, by każdego roku pojawić się nowe, co czyni go międzykulturowym symbolem transformacji i odrodzenia.
Często symbolizowany przez spirale lub spiralne wzory (spiralny wzór samego wzrostu) dzieła sztuki, ceramika i wazy pokazują gigantyczne węże wijące się nad całym wszechświatem lub nad słońcem, księżycem i gwiazdami. One zwijają się pod rosnącymi roślinami lub zwijają się nad brzuchem ciężarnej kobiety, sugerując, że wąż był strażnikiem starych misteriów bogini nieśmiertelności i regeneracji. <img src=”https://i0.wp.com/gathervictoria.com/wp-content/uploads/2021/03/Recently-Updated1802.jpg?resize=820%2C1054&ssl=1″ alt=”” width=”820″ height=”1054″ />
Możemy uchwycić to, co może być przebłyskiem tego starego kultu węża w tradycji Litwinów, którzy obchodzili „Dzień Węża” jako początek wiosny i odnowy życia. Okazali oni cześć Saule, ich bogini słońca, opiekując się jej świętym zielonym wężem. Saule była przedstawiana jako kobieta lejąca światło z dzbana. Nosiła koronę z wężem na niej, symbolizującym płodność i obfitość. W Dzień Węży oddawano cześć Saule, przygotowując potrawy dla węży i zapraszając je do domów. Zabicie węża było świętokradztwem dla bogini – która płakała na widok martwego węża. Często karmiono je miseczkami z mlekiem, co jest zwyczajem odzwierciedlającym ofiarowanie pierwszego mleka bogini Brygidy, zwyczajowo związanym z Imbolc. Podobne zwyczaje obserwowano w części Imperium Rzymskiego – do którego należało wiele ludów celtyckich.
Spirale były również związane z kopcami, szańcami i megalitami, które pokrywają całą Europę. Choć te ziemno-kamienne dzieła nie zostały stworzone przez Celtów, ale przez najwcześniejszych mieszkańców Wielkiej Brytanii, łączy ich fascynacja astronomicznymi układami. Imbolc lub Święto Brygidy przypada w połowie okresu między przesileniem letnim a równonocą wiosenną, data ta jest zaznaczona na ziemi w irlandzkim Wzgórzu Tara i Loughcrew Cairns. Snop światła tworzony przez wschodzące słońce wchodzi do megalitycznych komór i oświetla tylny kamień wyrzeźbiony z wizerunkami niezliczonych spiral i słońc. Równocześnie w Cairn L, Loughcrew, pierwsze promienie światła padają na podobnie rzeźbiony biały kamień filarowy.
Mary Condren, autorka książki „The Serpent and the Goddess ,Women, Religion and Power in Celtic Ireland, przypomina nam, że „kiedy Brigit po raz pierwszy przybyła do Irlandii, może dwa tysiące lat przed chrześcijaństwem, przejęła wszystkie stare irlandzkie sanktuaria bogiń i istnieją historie z Żywotów Brigit, które pokazują, że Derlugh Dacha, Blathnaid, Gobnait i Lassair oddali swoje sanktuaria Brigit.” Do 1100 roku Brigit miała więcej kościołów poświęconych niż Matka Boska. Dopiero po powstaniu monastycyzmu kościoły zaczęto poświęcać Maryi, a węże zaczęto kojarzyć ze złem i pokusami. Stąd św. Patryk, oświeceniowiec Irlandii i jego legenda. Brak węży w Irlandii odnotował już w trzecim wieku Gaius Julius Solinus, ale późniejsza legenda kościelna przypisała wygnanie węży św. Patrykowi. Dzień św. Patryka leży tak blisko równonocy wiosennej, że nie sposób nie zastanawiać się, czy miał on wyprzeć wszystkie stare bzdury o wiosennych rytuałach, Brigit i wężach!
St.Patrick tepiący węże!
Dlatego właśnie te serowe spiralki z mniszka lekarskiego są wspaniałym sposobem na przypomnienie sobie dawnych wężowych bogiń i świętowanie wiosny! W łagodnym klimacie Irlandii (i Victorii) właśnie teraz zaczynają kiełkować pierwsze młode, delikatne listki mniszka lekarskiego. Dandelion, to oczywiście ukochany płomień Brygidy. W języku gaelickim irlandzkim mniszek nazywany jest lus Bhríd (roślina Brygidy ) lub Bearnán Bríd (wcięty od Brygidy). Był to również czas, kiedy owce zaczęły rodzić, co oznaczało pierwsze w sezonie mleko, ser i masło! Wierzono, że świat Imbolc wywodzi się od Oilmec lub nowego mleka, które było święte i jak wspomniano powyżej było ofiarowane Brygadzie. Dziś można znaleźć mleko owcze w wielu sklepach spożywczych i sklepach z serami, jednym z najłatwiejszych do zdobycia jest hiszpański ser o nazwie Manchego. Jest on bardziej kremowy i nieco mniej ostry niż parmezan i użyłem go w tych spiralach. Zawsze możesz użyć parmezanu, jeśli nie możesz zdobyć Manchego, który świetnie smakuje z mniszkiem lekarskim!
Ten przepis jest bardzo łatwy do wykonania, zwłaszcza jeśli zaczniesz od dobrej jakości mrożonego ciasta francuskiego – tak jak ja! Będziesz potrzebował około dwóch filiżanek posiekanego mniszka lekarskiego, którego zbiór nie powinien zająć dużo czasu – jeśli nie jesteś zakopany w śniegu, to znaczy!
SKŁADNIKI:
- 1 arkusz zamrożonego ciasta francuskiego, rozmrożony
- 1 &1/2 łyżki masła (lub oliwy z oliwek)
- 2-3 ząbki czosnku, zmielone
- 2 filiżanki świeżych liści mniszka lekarskiego, grubo posiekane
- Sól i pieprz, do smaku
- Około 1 uncji drobno startego parmezanu,
- Około 1 i 1/2 uncji pokruszonego sera Manchego.
SPOSÓB PRZYGOTOWANIA:
Rozwiń arkusz rozmrożonego ciasta francuskiego na prostokąt 10 „x14” o równej grubości.
Na dużej patelni rozgrzej masło na średnim ogniu. Dodaj mniszek i czosnek i smaż przez 5 minut, mieszając od czasu do czasu. Ubij zieleninę w robocie kuchennym. Dodaj starty ser oraz sól i pieprz do smaku.
Rozłóż serową mieszankę z mniszka lekarskiego równomiernie na wierzchu rozwałkowanego ciasta. Zwiń je, a następnie zawiń w papier pergaminowy i umieść w zamrażarce na 30-40 minut. Rozgrzej piekarnik do 400 stopni. Wyłóż dużą blachę papierem do pieczenia i odłóż ją na bok.
Po wyjęciu rolki ciasta z zamrażarki, użyj ząbkowanego noża, aby pokroić ją w cienkie plastry o grubości około 1/2 – do 3/4 cala. Umieść każdą spiralę na wyłożonej pergaminem blasze. Jeśli chcesz, po prostu poluzuj koniec ciasta ze spirali i uformuj w głowę węża! Piecz je w piekarniku przez 20 minut lub do uzyskania lekko złotego koloru. Podawaj na ciepło.
