Właśnie opublikowałem projekt badawczy, który rozpocząłem w 1977 roku.
Nie miałem pojęcia, w co się pakuję. E. O. Wilson napisał w The Insect Societies (1971), że wiemy tylko jak długo żyją kolonie czterech gatunków mrówek. Spojrzałem na rzucające się w oczy kopce zachodniej mrówki żniwiarki, Pogonomyrmex occidentalis, w zachodniej Nebrasce i pomyślałem: „Mogę dowiedzieć się, jak długo one żyją, wystarczy śledzić je przez kilka lat”. Przeszedłem więc wzdłuż grzbietu nad stacją biologiczną Cedar Point Uniwersytetu Nebraski w Ogallala w stanie Nebraska i zapisałem liczbę wyskrobaną w kwadracie wyciętym ze stalowej puszki po napojach i przytrzymanym gwoździem pośrodku każdej kolonii mrówek żniwiarek, którą zobaczyłem. W następnym roku wróciłem, by sprawdzić, ile z tych kolonii wciąż żyje.
| gniazdo mrówek żniwiarek na prerii shortgrass (stos kamyków) |
Długość życia mrówek jest skomplikowana. Mrówki robotnice żyją od kilku tygodni lub miesięcy do kilku lat. Ale niektóre kolonie mają królowe, które żyją dłużej. Inne kolonie są potencjalnie nieśmiertelne, ponieważ mają wiele królowych, jednocześnie lub kolejno. W przypadku mrówek żniwiarek, grupy mrówek występujących na suchych terenach od Ameryki Północnej po Amerykę Południową, w 1977 r. tylko zgadywałem, że są to kolonie z jedną królową, ale wszystkie badania od tego czasu potwierdziły, że jedna królowa zakłada kolonię mrówek żniwiarek, a kolonia trwa aż do jej śmierci. Moje badania śledziły więc życie 112 pojedynczych królowych mrówek.
Każdego roku około 1 sierpnia rejestrowałem kolonie jako żywe lub martwe (i mierzyłem te żywe). Następnie oznaczałem i mierzyłem wszystkie kolonie, które znalazłem na badanym obszarze, a które nie były jeszcze oznaczone.
| Gniazdo mrówek żniwiarek. Kopiec drobnych kamieni jest otoczony przez obszar oczyszczony z roślin. |
W 1982 roku przyjrzałem się zmianom w ciągu pięciu lat i obliczyłem, że kolonie żyłyby 22-43 lata. Naprawdę? Pojedyncze mrówki?
W 1994 roku byłem już zmęczony szukaniem kolonii mrówek, a 15 lat postępu naukowego pozwoliło mi zauważyć, że aby zrobić to dobrze, powinienem był oznaczyć kolonie w trzech różnych, ale podobnych miejscach. Myślałem, że 100 kolonii mrówek to dobra replikacja, ale wszystkie te kolonie dzielą to samo środowisko, co ogranicza ogólność badania. W 1994 r. moje główne badania dotyczyły poliploidii w trawach preriowych, a nie interakcji mrówek z roślinami, jak to miało miejsce w 1977 r., więc zmniejszyłem skalę badania, po prostu śledząc już oznaczone kolonie, aby zweryfikować moje przewidywania dotyczące długowieczności.
Wróciłem jeszcze raz… i jeszcze raz… i jeszcze raz. Ostatnia kolonia zmarła w 2018 roku. Było mi smutno z tego powodu, ale cieszyłem się, że to już koniec.
| Populacje mrówek żniwiarek znajdowały się na szczytach wzgórz. w moim miejscu badań, patrząc na wschód |
Kolonie mrówek żniwiarek żyły średnio 15,5 roku. Najdłużej żyły 42 lata.
Wydaje się niewiarygodne, że mrówka o długości mniejszej niż pół cala może żyć tak długo. Ale kolonie znajdują się poniżej linii mrozu, gdzie temperatura i wilgotność pozostają takie same przez cały rok, więc królowa żyje w bardzo chronionym środowisku. To wszystko, co mogę wyjaśnić.
Mrówki to ważne zwierzęta. Występują bardzo licznie na każdym kontynencie z wyjątkiem Antarktydy. Niedawno przeprowadzone badania oszacowały liczbę mrówek na świecie na 20 kwadrylionów (20×1015), a ich biomasa (sucha masa) to przekraczają wagę wszystkich dzikich ssaków i ptaków razem wziętych. Większość mrówek to padlinożercy i drapieżniki, więc jako padlinożercy mają ogromny wpływ na oczyszczanie środowiska, a jako drapieżniki usuwają wiele małych zwierząt, głównie owadów.
| Kolonia na zboczu wzgórza, opakowanie polowe, notatnik, flagi. |
Mrówki żniwiarki są niezwykłe, ponieważ są w dużej mierze roślinożerne. Robotnice zbierają nasiona, którymi w głębi gniazda karmią larwy. Karmią również larwy martwymi owadami. Ponieważ kolonie mogą być duże (do 8000 dla tego gatunku) i pozostawać w tym samym miejscu przez lata, ich preferencje dotyczące nasion mają istotny wpływ na to, które pobliskie rośliny rozmnażają się z powodzeniem. Badania nad ich zbieraniem nasion pokazują, że będą one przyjmować bardzo szeroki zakres nasion, ale oczywiście wolą niektóre nasiona od innych (np. ładne, duże, płaskie nasiona juki, a nie małe, okrągłe, które łatwo wyślizgują się spomiędzy żuchwy). Tak więc, jeśli muszę odnieść ten post do roślin, to jest to link: zwierzęta, które jedzą rośliny występują w wielu formach, a jedną z nich jest zachodnia mrówka żniwiarka. Kolonie mrówek żniwiarek są dużymi, wytrwałymi zjadaczami nasion.
Za każdym razem, gdy jesteś w zachodnich Stanach Zjednoczonych (na zachód od zachodnich Dakotów na południe do zachodniego Teksasu), uważaj na mrówki żniwiarki; kolonie są duże i oczywiste. I są długowieczne.
| Kolonia mrówek żniwiarek |
Komentarze i poprawki mile widziane.
Odniesienia
Keeler, K.H. 2022. Badanie podłużne Pogonomyrmex occidentalis (Hymenoptera: Formicideae), zachodniej mrówki żniwiarki, przetrwanie kolonii w zachodniej Nebrasce. The Southwestern Naturalist. 66(2):114-119.
S Shultheiss, P., S.S. Nooten, R. Wang, M.K.L. Wong, F. Brassard i B. Guénard. 2022 Obfitość, biomasa i rozmieszczenie mrówek na Ziemi. PNAS. 119 (40) e2201550119 link
Wilson, E.O. 1971. The Insect Societies. Belknap Press, Harvard.
Ant-Wiki ma dobrą stronę na temat Pogonomyrmex occidentalis: link
Kathy Keeler, Wędrowny botanik